Το γατο-πιάνο του Αθανάσιου Κίρτσερ

Ο Γερμανός Ιησουίτης μελετητής Athanasius Kircher (1601?-1680) περιγράφει αυτό το πιάνο στο έργο του Musurgia Universalis.

Για να φτιάξει τη διάθεση ενός ιταλού πρίγκιπα, ένας μουσικός δημιούργησε γι' αυτόν ένα πιάνο γάτων. Ο μουσικός επέλεξε γάτες με φωνές σε διαφορετικούς τόνους και τις έβαλε δίπλα-δίπλα, έτσι ώστε όταν πατιέται ένα πλήκτρο του πιάνου μια αιχμηρή ακίδα να μπήγεται στην ουρά της κατάλληλης γάτας. Το αποτέλεσμα ήταν μια μελωδία νιαουρισμάτων που γινόταν ζωηρότερη καθώς οι γάτες γίνονταν πιο απελπισμένες. Ποιος δεν θα γελούσε με τέτοια μουσική; Έτσι ο πρίγκηπας ευθύμησε από τη μελαγχολία του.

[Αυτό μου θύμισε το όργανο του σουλτάνου με τους σκλάβους στον Μυνχάουζεν του Τέρυ Γκίλιαμ.]

Ο Κίρτσερ (ή Κίρτσνερ) έχει συγκριθεί με τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι για το εύρος των μελετών του και την εφευρετικότητά του. Αιγυπτιολόγος, σινολόγος, γεωλόγος, έχει σχεδιάσει ένα άγαλμα που μιλάει, ένα μαγνητικό ρολόι, έχει υποθέσει την ύπαρξη “ζωύφιων” στο αίμα, συμπεραίνοντας πως οι αρρώστειες οφείλονται σε μικροοργανισμούς, έχει εξερευνήσει ηφαίστεια — και ήταν και ο πρώτος επιστήμονας που ζούσε από τις πωλήσεις των βιβλίων του (πάνω από 30)!
Λόγω του εκλεκτισμού του, της δημόσιας φήμης του και της “τεχνομανίας” του, θεωρείται από πολλούς ο πρόδρομος του μεταμοντερνισμού, και ο Ουμπέρτο Έκο γράφει γι' αυτόν στο Νησί της Επόμενης Μέρας.

Link: The Proceedings of the Athanasius Kircher Society.

Πιο νορμάλ γάτες, την άλλη Παρασκευή