Το πεπρωμένο μου είναι τα άστρα...

Το μυθιστόρημα του Άλφρεντ Μπέστερ Το Πεπρωμένο μου Είναι τα Άστρα (The Stars my Destination ή Tiger! Tiger!) δημοσιεύτηκε σε συνέχειες το 1956 στο περιοδικό Galaxy.
Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ένα είδος προπομπού του κυβερνοπάνκ, σε μια εποχή που το νέο κύμα (new wave) δεν είχε ακόμη εμφανιστεί στην εφ — αλλά αυτός ήταν ο Μπέστερ, στην δεκαετία του '50 με δυο μυθιστορήματα και μια χούφτα διηγήματα παρουσίασε ένα λογοτεχνικό στυλ που βρισκόταν τουλάχιστον μια δεκαετία μπροστά από την εποχή του.
Μεγάλες, πανίσχυρες πολυεθνικές εταιρείες κι ένας πρωταγωνιστής που, ξεκινώντας από τα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας, με την ορμή / μονομανία της εκδίκησης στην παράδοση του Κόμη Μοντεχρήστο, ξεφεύγει (δυο φορές, στη συγκεκριμένη περίπτωση) από μια εντελώς ανέλπιδη κατάσταση κι επιστρέφει εντελώς αναγεννημένος για να απολάυσει την εκδίκηση που δεν θα μπορούσε ποτέ να πετύχει με την παλιά του ταυτότητα.
Μετά το The Demolished Man, που έχει προγραμματιστεί για το 2006 σε σκηνοθεσία Andrew Dominik, η Universal Pictures ετοιμάζει το The Stars my Destination για το 2008 σε παραγωγή Lorenzo di Bonaventura.
Ας ελπίσουμε πως ο Άλφρεντ Μπέστερ — που δεν κατάφερε να δει στον κινηματογράφο το βιβλίο του, όπως του υποσχέθηκε ο Χοσέ Φερέρ, που η αγγλική έκδοση του The Stars my Destination ατύχησε (απ' αυτήν, νομίζω, είναι και η ελληνική μετάφραση του Κάκτου), που άφησε κληρονόμο τον μπάρμαν του — δεν θα στριφογυρίζει στον τάφο του.

Η πειρατεία μας φέρνει πιο κοντά;

Άλλα δυο τεστάκια για τον Απρίλιο...

Ποιο πειρατικό όνομα θα είχατε;

My pirate name is:

Black Tom Kidd

Like anyone confronted with the harshness of robbery on the high seas, you can be pessimistic at times. Even though you're not always the traditional swaggering gallant, your steadiness and planning make you a fine, reliable pirate. Arr!

Get your own pirate name from fidius.org.

και σε ποια πόλη της Ευρώπης ανήκετε;

You Belong in Dublin

Friendly and down to earth, you want to enjoy Europe without snobbery or pretensions. You're the perfect person to go wild on a pub crawl... or enjoy a quiet bike ride through the old part of town.

What European City Do You Belong In?

Η Ερμούπολη Είναι μια Σκληρή Ερωμένη

Το δεύτερο Φεστιβάλ Επιστημονκής Φαντασίας της Ερμούπολης, όπως ξέρετε, είναι γεγονός. Θα γίνει το τελευταίο σαββατοκύριακο του Μαΐου, Παρασκευή 26 με Κυριακή 28 του μηνός. Οι προετοιμασίες προχωρούν πυρατωδώς, κι εκτός από την ανάγνωση τριών διηγημάτων εφ, οι εκδηλώσεις θα περιλαμβάνουν (απ' ό,τι έχει διαρρεύσει ώς τώρα) το Σάββατο χορευτική παράσταση της ομάδας Ακροποδητί με θέμα «Ο τελευταίος κάτοικος της Γης θα 'ναι ο (υ)ιός μας» και συζήτηση την Κυριακή το πρωί για την εναλλακτική ιστορία με τον Θανάση Βέμπο (Η Επέτειος, 1999) και τον Δημήτρη Φύσσα (Πλατεία Λένιν, πρώην Συντάγματος). Επίσης προετοιμάζεται παρουσίαση πολύ μικρών (ώς 500 λέξεις) διηγημάτων εφ. Το site του φεστιβάλ εξακολουθεί να είναι υπό κατασκευήν, αλλά υπάρχει μια συζήτηση στο φόρουμ του sff.gr.

ΑΛΕΦ 16-4-2006

Η επόμενη εκδήλωση της ΑΛΕΦ θα είναι η προβολή της ταινίας X ή The Man With the X-Ray Eyes στο BIOS (Πειραιώς 84) την Κυριακή 16 Απριλίου 2006 και ώρα 20:00.
Η προβολή θα γίνει στον πρώτο όροφο.
Πρόκειται για μια παραγωγή του 1963, διάρκειας 85 λεπτών (έγχρωμο).
Σκηνοθεσία: Roger Corman, σενάριο: Robert Dillon και Ray Russell από μια ιστορία του τελευταίου.
Παίζουν: Ray Milland, Diana Van der Vlis.

V de Vida

ΝΑ ΦΟΡΕΣΩ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ V ΣΤΟ ΠΕΤΟ
ή
ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΒΕΝΤΕΤΑ;

Κυριακή βράδυ στον Μικρόκοσμο. Όχι στον μικρόκοσμο όπως λέμε, άραξε στον μικρόκοσμό σου και μη μας τα πολυζαλίζεις, στον Μικρόκοσμο της Συγγρού που έπαιζε το V for Vendetta. Οχτώ με δέκα, καμιά πενηνταριά εισιτήρια, καθόλου άσχημα για Κυριακή βράδυ.
Ας ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα. Δεν είμαι σινεκριτικός, δεν τα παίρνω από τους Γουατσόφσκι και δεν πιστεύω πως ο κινηματογράφος είναι οπωσδήποτε τέχνη, αλλά ούτε κι οπωσδήποτε βιομηχανικό προϊόν στυλ ντοματοπολτός ή μπουλόνι αεροσκάφους. Κι επίσης ας ξεκαθαρίσουμε κάτι ακόμα. Δεν θα σας πω τίποτα για την ταινία, εκτός από την προσωπική μου γνώμη, που συνίσταται στις ακόλουθες λέξεις.

ΤΡΑΒΗΧΤΕΙΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΔΕΙΤΕ!
ΣΗΜΕΡΑ, ΟΧΙ ΑΥΡΙΟ!
ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ!

Ό,τι ακολουθεί από δω και κάτω, είναι προϊόν μιας φαντασίας, υπό την επήρεια της ταινίας. Είναι ένα χρονικό της σημερινής μέρας. Όχι σ’ αυτό το σύμπαν, σ’ ένα παράλληλο που έχει σχήμα V.

Σήμερα στις 10 το πρωί, λοιπόν, ο Διαπραγματευτής της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργαζομένων — αφού άκουσε τον Πρόεδρο του Συνδέσμου Βιομηχάνων να ολοκληρώνει την πρότασή του για “έντιμο συμβιβασμό” με κάτι συν κάτι αυξήσεις που όμως στην πραγματικότητα ήταν οι μισές των μισών αφού ο μάγος της οικονομίας τις μοίραζε με ταχυδακτυλουργικό τρόπο στα τρίμηνα, τα εξάμηνα και τα οχτάμηνα — σηκώθηκε κι είπε απλώς την φράση, «Αγαπητέ μου, νομίζω πως γουστάρεις να ξεκινήσουμε βεντέτα». Κι έπειτα έφυγε από την αίθουσα, χωρίς να ξανακοιτάξει πίσω του.
Και στις 11:30, ένας υπάλληλος που μόλις μάθαινε το ωράριό του για την επόμενη μέρα με βάση την νέα “διευθέτηση εργασίας”, ακολούθησε το παράδειγμα του συνδικαλιστή ηγέτη.
Και στις 12:00, σε μια τράπεζα που είχε το θράσος να ονομάζει τον εαυτό της εθνική, δεκαέξι πελάτες ευγενικά ζήτησαν εξηγήσεις για το πώς ακριβώς χρεώνονται οι τόκοι στις πιστωτικές τους και τι ακριβώς σημαίνει — με απλά λόγια και πιο απλά νούμερα — η μονομερής και μυστηριώδης απόφαση της εν λόγω Τράπεζας να χρεώνει τόκους απ’ τη μέρα αγοράς του προϊόντος κι όχι από τη μέρα που Αυτή το πλήρωσε.
Γύρω στις 13:30, οι πελάτες ενός γνωστού φαστφουντάδικου ρωτούσαν από πού ακριβώς έρχεται ο κιμάς του μπιφτεκιού τους και πώς στο διάολο είναι δυνατόν να προέρχεται από μερικές χιλιάδες βόδια, όπως λέγανε κάτι έρευνες.
Στις 15:00, ένας παραγωγός λαχανικών σε μια κοντινή στην πόλη περιοχή δεν έριξε την τελευταία δόση φυτοφάρμακο στα μαρούλια που θα έβγαζε νωρίς το επόμενο πρωί για να τα πάει στην αγορά. Και την ίδια στιγμή πιο δίπλα σ’ ένα χοιροστάσιο ο εργάτης αρνήθηκε να τα ταΐσει με καμένα ορυκτέλαια.
Στις 18:00 ο διαχειριστής μιας πολυκατοικίας κατέβηκε από το διαμέρισμά του και χτύπησε το κουδούνι σ’ ένα δυάρι του πρώτου και ζήτησε συγνώμη απ’ τους ενοίκους του για όσα έχει πει πίσω απ’ την πλάτη τους.
Το βράδυ, στις 20:00 ακριβώς, είδαμε όλοι ένα Δελτίο Ειδήσεων, αντί για ένα πλούσιο Celebrity Sex ‘n’ Global Horror Show.
Κι όλη την νύχτα ένας μουρλός Ισπανός έγραφε κόκκινα V σε κύκλο πάνω στους τοίχους. Κι όταν οι δήθεν ψυλλιασμένοι μπάτσοι που τον μπαγλάρωσαν τον ρώτησαν ειρωνικά, “V for Vendetta;” αυτός απάντησε “No, V de Vida”.
Και τελικά, αύριο το πρωί, ο φίλος μου ο Δημήτρης ανέβασε αυτό το Φανταστικό Χρονικό του Σήμερα στο Sukumus.
Ωπ, για κάτσε, αυτό το τελευταίο μάλλον θα γίνει στην υπαρκτή πραγματικότητα!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΥΣΤΑΣ 03/04/06