Το φαινόμενο Dunning-Kruger και το φαινόμενο της Lake Wobegon
Το φαινόμενο Dunning-Kruger είναι το φαινόμενο κατά το οποίο οι άνθρωποι που γνωρίζουν λίγα για ένα συγκεκριμένο θέμα πιστεύουν πως έχουν περισσότερες γνώσεις από ανθρώπους που γνωρίζουν πολύ περισσότερα.
Ο Dunning και ο Kruger του πανεπιστημίου του Κορνέλ, που κέρδισαν το βραβείο Ig® Nobel του 2000 για την μελέτη τους, υπέθεσαν ότι για μια χαρακτηριστική δεξιότητα που μπορεί να κατέχουν οι άνθρωποι σε μικρό ή μεγάλο βαθμό,
1. τα ανίκανα άτομα τείνουν να υπερτιμούν το επίπεδο της ικανότητάς τους
2. τα ανίκανα άτομα δεν αναγνωρίζουν την πραγματική ικανότητα των άλλων ατόμων
3. τα ανίκανα άτομα δεν αναγνωρίζουν το μέγεθος της ανικανότητάς τους
4. εάν εκπαιδευτούν ώστε να βελτιώσουν ουσιαστικά το επίπεδο ικανότητάς τους, αυτά τα άτομα αναγνωρίζουν και παραδέχονται την προηγούμενη έλλειψη ικανότητάς τους.
Τα τεστ (στους τομείς των γραμματικών δεξιοτήτων, της λογικής και του χιούμορ) σε φοιτητές του Κορνέλ υποστήριξαν τις υποθέσεις τους, ενώ έδειξαν παράλληλα ότι τα άτομα με πραγματικές ικανότητες τείνουν να υποτιμούν το επίπεδο των δεξιοτήτων τους.
Το φαινόμενο της Lake Wobegon είναι το φαινόμενο κατά το οποίο οι άνθρωποι τείνουν να υπερτιμούν τις ικανότητες και τα επιτεύγματά τους σε σχέση με αυτά των άλλων. Πράγματι, μελέτες και πειράματα έχουν δείξει επανειλημμένως ότι οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι έχουν ιδιότητες ή γνωρίσματα που είναι καλύτερα ή πιο επιθυμητά από αυτά του μέσου όρου.
Η σχέση των ανωτέρω με φαινόμενα της σύγχρονης, τοπικής πραγματικότητας, ελέγχεται.
3 comments:
Εγώ θυμάμαι τον καθηγητή των αγγλικών μου που έλεγε (πριν 20 χρόνια τώρα) πως υπάρχουν τέσσερα στάδια γνώσης.
1. Γνωρίζω πως δεν γνωρίζω τίποτα
2. Γνωρίζω λίγα και νομίζω ότι γνωρίζω πολλά
3. Γνωρίζω πολλά αλλά νομίζω πως γνωρίζω λίγα
4. Γνωρίζω ότι γνωρίζω
(ή κάπως έτσι τέλος πάντων)
Παρακάλώ προσθέστε ως χαρακτηριστικές εφαρμογές των μελετών αυτών
α)Το νεοελληνικό τάβλι (που διαθέτει περίπου 10 εκατομμύρια παγκόσμιους πρωταθλητές, τη στιγμή που οι ξένοι παρακαλάνε να βρεθούν με αντίπαλο Έλληνα)
β)Την νεοελληνική οδήγηση
γ)Τις νεοελληνικές επιδόσεις στο σεξ.
Μετά από 50.000 επίσημες παρτίδες σε 10 χρόνια ενασχόλησης με το πρώτο και 18 έτη καθημερινής τρέλας με το δεύτερο, μπορώ να μαντέψω την πραγματική επίδοσή μας στο τρίτο.
Χμμμ! Τώρα κατάλαβα πού βρέθηκαν όλα τα εκατομμύρια ανθρώπων που έχουν την ψευδαίσθηση πως είναι καλύτεροι από εμένα στο τάβλι, την οδήγηση και το σεξ (για να μην αναφέρω τους υπόλοιπους τομείς που διαπρέπω)! :-)
Post a Comment