Επιστροφή από το Μεθυσμένο Φεγγάρι #2

Είναι Παρασκευή απόγευμα στην Ερμούπολη, και συνεχίζουμε από το προηγούμενο post.
Έχουμε δει το μαγικό, δυνατό βίντεο Planet του Άγι Κελπέκη σ' έναν μισογκρεμισμένο χώρο του κτηρίου Κορνηλάκη, κι ο Νίκος Αλμπανόπουλος λέει το πρώτο “φεύγουμε για την επόμενη εκδήλωση”. Γέλια από τους περσινούς, σκέψεις “Ωχ, αρχίσαμε κιόλας να τρέχουμε!”

Πηγαίνουμε στο Cube, ένα καφέ στην πλατεία Μιαούλη σε σχήμα κύβου (όπως είναι φυσικό), με παταράκι Γ σε στυλ θεωρείου. Έχει πάει 8 η ώρα, και γύρω στα 35 άτομα ακούμε την Μαρία Αλεξάκη της ομάδας Μίμου Άπτου να διαβάζει το διήγημα του Γιάννη Στάγκου “Νακαμούρα Αγαπημένε”. Ό,τι πρέπει για Παρασκευή απόγευμα, ένα διήγημα με τη γνωστή πολιτική ευαισθησία του Στάγκου, μια Αμερικανίδα ιαπωνικής καταγωγής σε στρατόπεδο συγκέντρωσης τύπου Γκουαντανάμο, σ' ένα κοντινό μέλλον (Δ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος; Β΄ Ψυχρός Πόλεμος; Α΄ Οικονομικός-Χρηματιστηριακός Πόλεμος; Τέλος πάντων, πιάνετε το νόημα). Διαβάστηκε άψογα, χειροκροτήθηκε και συζητήθηκε — πιο πολύ αργότερα, γιατί τότε ο Νίκος είπε “αρχίζουν οι ταινίες”.

Φεύγουμε για το Πνευματικό Κέντρο, που ευτυχώς είναι πολύ κοντά. 7 ταινίες επιστημονικής φαντασίας μικρού μήκους από Έλληνες σκηνοθέτες. 120 άτομα, ρεκόρ για την αίθουσα, κι οι ταινίες η μια καλύτερη από την άλλη.

(Από το Goal του Γιάννη Βεσλεμέ)

Κολλητά, στις 10 το βράδυ η συναυλία τζαζ με το τρίο Out to Lunch στο Απόλλων.
Εκεί κι αν έγινε το αδιαχώρητο. Το θέατρο γέμισε, και πάρα πολλοί δεν μπόρεσαν να μπουν. Μεγάλο μέρος της αθηναϊκής αντιπροσωπείας δείπνησε στο Πέτρινο (χωρίς μαϊντανοσαλάτα, προς μεγάλη απογοήτευση του Παναγιώτη... γκρρρρ...) κι έτρεξε ένα λεπτό πριν από τα μεσάνυχτα στην παραλία...


...στο παγωτατζήδικο Daidadi, για την πρεμιέρα του φετεινού παγωτού του φεστιβάλ, του Deep Cake Nine! Αντάξιο του περσινού Space Cookie, που είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν κι όσοι δεν είχαν έρθει την πρώτη φορά. Μεγάλο σουξέ, τεράστια ουρά ώς τη μία, κι ο Paolo (ο καλλιτέχνης-δημιουργός του παγωτού) με την επίσημη κατάλευκη ζαχαροπλαστική του μπλούζα και το σημαιάκι της Ιταλίας στο πέτο, γνήσιος τρελός επιστήμονας αριστουργηματικής B-movie.


Στα υπαίθρια τραπεζάκια, συζητήσεις και γνωριμίες. Δεν έλειψαν οι εκπλήξεις.

(“Ωχ, αυτή είναι η γυναίκα του Κατσαβού!” © mman)

—Τέλος πρώτης μέρας—
(συνεχίζεται...)